Waarom mensen zelfmoord plegen
16 maart 2019 • Rozemarijn Esselink • BOEKRECENSIE
Jesse Bering heeft een goed leven: gezond van lijf en leden, fraaie wetenschappelijke carrière en een lieve man en dito huisdieren. Toch kampt hij regelmatig met suïcidale gevoelens. Om meer te begrijpen van zelfmoordneigingen, vooral die van hemzelf, schreef hij Een zelfgekozen einde – Waarom mensen zelfmoord plegen. Zijn doel: 'Ik hoop dat de kennis van de zichzelf vernietigende geest ons zal helpen om op momenten dat alles uitzichtloos lijkt, die krachtige doodswens de kop in te drukken.'
De kracht van radicale genuanceerdheid
5 maart 2019 • Doortje Kal • SOCIAAL WERK
Tina Rahimy, lector ‘sociaal werk in een superdiverse stad’ aan de Hogeschool Rotterdam, levert stevige kritiek op de neiging om mensen in hokjes te plaatsen. Sociaal werk, stedelijkheid en superdiversiteit zijn thema’s die met relaties tussen mensen te maken hebben en om daar recht aan te doen neemt zij zich voor om tegen de norm in te spreken, schrijven en handelen. Haar doel is ‘het problematiseren van de ander’ te problematiseren. Doortje Kal was aanwezig bij haar openbare les en zag overeenkomsten met het door haar bepleitte kwartiermaken.
Niet nieuw maar minder is beter
27 februari 2019 • Rozemarijn Esselink • MEDICIJNEN
De farmaceutische industrie ligt onder vuur. Wie het niet heeft gemerkt, heeft onder een steen geleefd. Of gebruikt (te veel) medicijnen. Oud-huisarts en medicijnenonderzoeker Dick Bijl legt in Het pillenprobleem uit hoe de farmaceutische industrie werkt, en geeft informatie over de meest gebruikte medicijnen zoals psychofarmaca. Niet alleen in de pillenindustrie heersen wantoestanden, ook de overheid en de registratieautoriteiten falen ernstig. We worden overspoeld met commerciële desinformatie en de farmaceutische marketing positioneert geneesmiddelen zonder uitzondering veel te gunstig.
Communicatiestoornissen in een ggz-leven
22 februari 2019 • Annemiek Onstenk • BOEKBESPREKING
Mieni Westerink verbleef dertien jaar in verschillende ggz-instellingen, waar ze vele verschillende diagnoses kreeg, maar passende behandeling uitbleef. Toch doet ze haar best niet alleen negatief terug te kijken op haar lange en noodgedwongen verblijf in de ggz, laat staan verbitterd. ‘Cynisme, boosheid en verbittering leiden niet tot verder herstel.’ Ook uit eigen belang: ‘Ik kan het verleden toch niet meer veranderen.’ In december 2018 verscheen Herstel na dertien jaar overleven in de psychiatrie, het tweede boek dat zij schreef over deze periode.
Mad Studies-leesgroep 2019
28 januari 2019 • Redactie • AANKONDIGING
Ben je geïnteresseerd in vragen als: ben ik gek of is de wereld gek? Wat is de relatie tussen seksisme, racisme en psychiatrie? Kan de herstelbeweging fungeren als een vorm van verzet tegen mainstream psychiatrie? In maart 2019 start weer een Mad Studies-leesgroep waar teksten over psychiatrie en gekte worden bediscussieerd. Zo krijg je woorden en ideeën aangereikt om je eigen positie te bepalen over diagnoses, taalgebruik, stigma, medicijnen, hulpverlening, ziekte-inzicht, Mad Pride en andere psy-thema’s.
Een hond als buddy
16 januari 2019 • Henk Maurits • FILMRECENSIE
Buddy- of maatjesprojecten zijn al jaren een vertrouwd beeld in de psychiatrie. Een hond als buddy is pas iets van de laatste jaren. Je komt ze onder meer tegen bij oorlogsveteranen met PTSS, maar ook als hulphond bij kinderen met autisme. Hoe belangrijk en waardevol die buddyhonden kunnen zijn, wordt zichtbaar in Buddy, de nieuwe film van Heddy Honigmann. Een ontwapenend, liefdevol portret van zes mensen met verschillende lichamelijke en/of psychische beperkingen, voor wie hun hulphond zorgt voor veiligheid, rust, troost, vrijheid of ondersteuning bij allerlei praktische zaken.
Opening tweede locatie Recovery College
28 december 2018 • Jaap Meeuwsen • NIEUWE PSYCHIATRIE
Enik Recovery College in Utrecht is een centrum voor scholing en persoonlijke ontwikkeling voor mensen die zelf ervaring hebben met psychische problematiek of verslaving. Het is een school voor het leven waar je cursussen, trainingen en herstelwerkgroepen kunt volgen om sterker te worden. Mensen werken er zonder tussenkomst van ggz-hulpverleners actief aan hun eigen herstelproces. Naast de vestiging aan de Vaartsche Rijn is nu een tweede locatie geopend in Overvecht.
Een staalkaart van therapievormen
26 november 2018 • Henk Maurits • FILMRECENSIE
Zoeken naar houvast, naar zekerheden, naar betere communicatie, naar persoonlijke groei, naar zingeving, naar betere prestaties of gewoon zoeken naar jezelf. We leven in een tijd waarin de therapeut, de personal coach, de yogaleraar of de paardenfluisteraar ons vertelt hoe we moeten leven. Dat gevoel krijg je na het zien van de film Nu verandert er langzaam iets, de verrassende winnaar van de prijs voor de beste Nederlandse documentaire op het Internationale Documentaire Filmfestival Amsterdam.
Verwarring door wisselende diagnoses
4 november 2018 • Timo van Kempen • BORDERLINE
Dit artikel gaat over de diagnose borderline, een persoonlijkheidsstoornis. En vooral over hoe moeilijk het is om een juiste diagnose te stellen. Dat zou tot bescheidenheid moeten leiden. Zou je denken. Dat dat in de praktijk niet het geval is, blijkt uit het verhaal van Angela. Door de jaren heen kreeg ze uiteenlopende diagnoses.
Verontrustende normaliteit
24 oktober 2018 • Michi Almer • WAANZINFESTIVAL
Vanwaar toch al die media-aandacht voor de gevaren van de verwarde medemens? Er circuleren zelfs voorstellen om de politie een lijst met verwarde personen te laten aanleggen. De ggz zou die gegevens moeten aanleveren. Alsof verwarde personen een aparte kaartenbak zijn en alsof verward zijn hetzelfde is als gevaarlijk. Tijdens het Waanzin Festival in het Utrechtse TivoliVredenburg ging het dit keer over de dominante en soms gekmakende normaliteit. 'Baas in eigen brein' was het motto, maar hoe bereik je dat?