Crazywise Conference: de Inner Healer

25 juli 2022 • José Hoekstra • CONGRESVERSLAG

Crazywise Conference is een evenement dat tot nu toe ongeveer jaarlijks plaatsvindt. Een evenement dat psychose ziet als een bewustzijnsstaat die mogelijk voor transformatie kan zorgen. 7 juli vond de zevende editie plaats in het Cultureel Educatief Centrum Meets te Amsterdam, zoals altijd met inspirerende sprekers en workshopgevers die hun wijsheid en ervaringen op dit gebied deelden. Thema was dit keer de ‘Inner Healer’, een helende kracht die in onszelf huist. Medeorganisator José Hoekstra blikt terug op een boeiende dag.

Magie en diversiteit
Regelmatig zaten we als organisatie nog met de handen in het haar. Wat wilden we nou precies en welke kant ging het op? Hadden we wel een locatie? Een dag van tevoren hadden we nog niemand die ging filmen, terwijl we graag ook een livestream wilden. Help! Maar zoals dat vaak zo gaat bij Crazywise Conference: als ware het magisch, valt alles vlak van tevoren op zijn plek, iedereen zet zijn of haar netwerk in en voila: er was een locatie, een inspirerend programma – en ja zowaar een echte cameraman met livestream! 

Het programma dit jaar was voor het eerst behoorlijk divers qua cultuur. Wintipriesteres Marian Markelo verzorgde de opening en de afsluiting van de dag met rituelen die zorgden voor verbinding. Ze sloot af met een mooi Surinaams lied.

Ingrid Sporkslede, GGZ medewerker en Winticonsulent bij Arkin interviewde Arend Schouw over zijn psychose ervaringen en hield deze tegen het licht van haar Winti achtergrond. Ook Karen Hamaker-Zondag gaf haar kennis door dankzij een interview door Jacco van Sandijk. Die vorm werkte erg goed, de bijdragen werden er levendig door. Karen vertelde over haar visie en ervaringen met het gedachtegoed van Carl Jung op het gebied van de “Inner Healer”.

Verbinding
We werden opgeschrikt en blij verrast door een dynamische voorstelling van de Engelse psychiater Ahmed Hankir, die zich vanwege zijn eigen ervaring als cliënt in de GGZ een “Wounded Healer” noemt. Zowel zijn ervaring als cliënt, als Libanees vluchteling in Engeland en als psychiater verwerkt hij in een show vol met theatrale Engelse teksten, maar ook met ontroerende eigen ervaringen.

Doordat we met ons allen in drie elkaar omsluitende kringen zaten in de grote open ruimte van het CEC Meets in Amsterdam Bijlmer was er een intieme sfeer, ondanks de geluidsoverlast die we soms hadden van vliegtuigen en voorbij lopende jongeren. De sfeer was sterk verbindend en positief en geen vliegtuig kon die sfeer verpesten. Rondom de kring stonden de marktkramen met organisaties en boekenverkopers op het gebied van afbouw van medicatie, een alternatieve kijk op mentale gezondheid en persoonlijke ervaringsverhalen.

Helende cirkels
Het was ook in deze kring dat onze bevlogen dagvoorzitter, de Antilliaans/Nederlandse psychiater Glenn Helberg, voor het misschien wel meest ontroerende moment zorgde. Tijdens een vragenmoment stelde Charlotte Apeldoorn, een van onze organisatoren, de volgende vraag: “Ik ben in de GGZ alleen maar slechter geworden en ben uiteindelijk er uit gestapt en mijn eigen weg gaan volgen. Mijn vertrouwen in de GGZ ben ik volledig kwijtgeraakt. Hoe kan ik dit weer terugkrijgen?” 

Spontaan besloot Glenn Helberg om alle hulpverleners in de kring uit te nodigen die werken in de GGZ of aanverwante hulpverlening. Terwijl hij met Charlotte in de kring stond gaven een voor een de hulpverleners in de kring vanuit hun hart een aantal woorden mee: excuses, een wens meer vanuit verbinding te willen werken, steunbetuigingen, warme woorden. Een moment dat bijna iedereen tot tranen roerde doordat het voelde als een bad van liefde. Een moment waarin we afweken van het programma maar er spontane heling plaatsvond, misschien wel voor iedereen met slechte ervaringen in de GGZ daar in de zaal. Wat mij betreft het meest ontroerende moment van zeven edities Crazywise Conference.

Ook ondergetekende ging met de tranen in de ogen vervolgens de workshoprondes in, die ook weer veel beweging, ontroering en delen met zich meebrachten.

We sloten af met een ronde met “talking stick”, waarbij degene die zich geroepen voelt de stok oppakt en deelt wat hij of zij wil delen. Daarna gaat de stok weer door naar een ander.

Het is moeilijk om te omschrijven wat er precies gebeurde die dag, maar dat het een evenement was dat vooral het delen vanuit het hart centraal stelde was wel duidelijk. Er was een gevoel van verbinding, van “wij willen het allemaal anders in de GGZ” en van hoop en vertrouwen dat dat ook kan.

Vanuit de organisatie houden we heel even rust na dit evenement – maar de trillingen van verandering gaan wel door, zonder twijfel. Crazywise gaat hoe dan ook door. Laten we hopen dat dit delen vanuit het hart nog zoveel meer mag gaan gebeuren in de GGZ.