Medelijders maken je klein
9 april 2014 ♦ Petra Jorissen ♦ COLUMN
Moet medelijden in ere hersteld worden? Of is mede-lijden erger dan lijden en kunnen we het maar beter afschaffen? Petra Jorissen, naar eigen zeggen als rolstoeler grootgrossier in medelijden, heeft een uitgesproken antwoord op die vraag.
Ik stam uit het tijdperk van ‘hebt uw naasten lief gelijk uzelf’, het tijdperk waarin medelijden een ware deugd was. Medelijden was iets moois en noodzakelijks. Dat werd mij al op driejarige leeftijd door mijn moeder verteld.
Ik herinner me een zonnige zomerochtend, de radio stond aan, het programma Kleutertje luister stemde me vrolijk. Ik zat zoals altijd in de huiskamer in bed en mijn moeder keek van achter de vitrages uit het raam. Ze zag het schurftige paard van de schillenboer en toen nog iets anders waar ze zenuwachtig van werd. Ze mompelde iets van wel of niet opendoen, stond even in tweestrijd en besloot toen toch naar de voordeur te gaan. ‘Zukke mensen, daar motte toch meelij mee hebben,’ zei ze in zichzelf op weg naar de gang.
Een nieuwe neus
24 maart 2014 ♦ Marja Morskieft ♦ COLUMN
Soms betrap ik mezelf zingend onder de douche: ‘Preventie, preventie, ik hou van preventie! De mensch zal genezen in ’n vloek en ’n zucht!!’ Ik geef toe, ritmisch en rijmtechnisch niet het mooiste dat ooit geschreven is, en met een melodie die ik niet zal voorzingen anders krijgt u ’m niet meer uit uw hoofd de rest van de dag, maar: het is wat ik in de lucht voel hangen. Als een lentebriesje op een kille dag dat het einde van de winter aankondigt.
Want zo is het: preventie zal ons redden van chronische malheur en acute zorgnoden. Ons welzijn verhogen en de zorgkosten drukken. Ik lees het allemaal in een artikel van de directeur van ActiZ, de brancheorganisatie voor zorgondernemers.